Landskyld: Forskjell mellom sideversjoner
Hopp til navigering
Hopp til søk
(Ny side: '''Landskyld''': Den årlege leiga ein leiglending skulle svare jordeigaren. Brukt som grunnlag for skattar på jordeigedom (matrikkelskyld). Sidan ho stod fast i matrikkelen (og berre v...) |
Ingen redigeringsforklaring |
||
| Linje 1: | Linje 1: | ||
'''Landskyld''': Den årlege leiga ein leiglending skulle svare jordeigaren. Brukt som grunnlag for skattar på jordeigedom (matrikkelskyld). Sidan ho stod fast i matrikkelen (og berre vart endra ved revisjon av den eller ved nyskyldsettingsforretningar) måtte jordeigarane møte stigande jordprisar med å legge på førstebygsel og tredjeårstake. Vi finn sjeldan noe skriftleg om storleiken på førstebygselen og tredjeårstaka. Den gamle landskylda (før 1830-åra) vart lenge betalt i dei vareslag som stod i matrikkelen: I Valdres mest i huder og dernest smør (vanleg på Vestlandet og delar av Trøndelag) og korn (vanleg på flatbygdene), og (i Nord-Noreg mest) i fisk, seinare delvis i pengar.<ref>Lund, Kjell T. [[Han far. Prestehistorie og bygdeliv. Vang i Valdres (bok)|Han far. Prestehistorie og bygdeliv. Vang i Valdres]], Vang Historielag, 1997. Ordliste v/statsarkivar Anders Frøholm.</ref> | '''Landskyld''': Den årlege leiga ein leiglending skulle svare jordeigaren. Brukt som grunnlag for skattar på jordeigedom (matrikkelskyld). Sidan ho stod fast i matrikkelen (og berre vart endra ved revisjon av den eller ved nyskyldsettingsforretningar) måtte jordeigarane møte stigande jordprisar med å legge på førstebygsel og tredjeårstake. Vi finn sjeldan noe skriftleg om storleiken på førstebygselen og tredjeårstaka. Den gamle landskylda (før [[1830-årene|1830-åra]]) vart lenge betalt i dei vareslag som stod i matrikkelen: I Valdres mest i huder og dernest smør (vanleg på Vestlandet og delar av Trøndelag) og korn (vanleg på flatbygdene), og (i Nord-Noreg mest) i fisk, seinare delvis i pengar.<ref>Lund, Kjell T. [[Han far. Prestehistorie og bygdeliv. Vang i Valdres (bok)|Han far. Prestehistorie og bygdeliv. Vang i Valdres]], Vang Historielag, 1997. Ordliste v/statsarkivar Anders Frøholm.</ref> | ||
==Referanser== | ==Referanser== | ||
Siste sideversjon per 17. jul. 2017 kl. 21:20
Landskyld: Den årlege leiga ein leiglending skulle svare jordeigaren. Brukt som grunnlag for skattar på jordeigedom (matrikkelskyld). Sidan ho stod fast i matrikkelen (og berre vart endra ved revisjon av den eller ved nyskyldsettingsforretningar) måtte jordeigarane møte stigande jordprisar med å legge på førstebygsel og tredjeårstake. Vi finn sjeldan noe skriftleg om storleiken på førstebygselen og tredjeårstaka. Den gamle landskylda (før 1830-åra) vart lenge betalt i dei vareslag som stod i matrikkelen: I Valdres mest i huder og dernest smør (vanleg på Vestlandet og delar av Trøndelag) og korn (vanleg på flatbygdene), og (i Nord-Noreg mest) i fisk, seinare delvis i pengar.[1]
Referanser
- ↑ Lund, Kjell T. Han far. Prestehistorie og bygdeliv. Vang i Valdres, Vang Historielag, 1997. Ordliste v/statsarkivar Anders Frøholm.