Ditlef O. Mongstad: Forskjell mellom sideversjoner
m (→Krigstjeneste) |
(→Krigstjeneste: radioapparat og justering av tekst) |
||
Linje 4: | Linje 4: | ||
Mongstad deltok som frivillig i felttoget i 1940. Han møtte først på Voss og var med då styrkane vart trekt ut til Lærdal via Gudvangen.<ref name="hs">Ditlef O. Mongstad: ''Krigsutbrotet - slik eg opplevde det'' i Mongstad - bygda som var, Historia Scripta, 2016, s. 123-125.</ref> | Mongstad deltok som frivillig i felttoget i 1940. Han møtte først på Voss og var med då styrkane vart trekt ut til Lærdal via Gudvangen.<ref name="hs">Ditlef O. Mongstad: ''Krigsutbrotet - slik eg opplevde det'' i Mongstad - bygda som var, Historia Scripta, 2016, s. 123-125.</ref> | ||
I 1941 vart Mongstad involvert i motstandsarbeidet og sørgde for opplading av batteri til radioapparat som var gøymd unna.<ref name="i2007">Sigmund Mongstad Hope intervju av Ditlef O. Mongstad 25. juli 2007 </ref> | I 1941 vart Mongstad involvert i motstandsarbeidet og sørgde for opplading av batteri til radioapparat som var gøymd unna.<ref name="i2007">Sigmund Mongstad Hope intervju av Ditlef O. Mongstad 25. juli 2007 </ref> Mongstad hadde sjølv gøymdt eit radioapparat som seinare vart nytta av ein [[Henrik O. Mongstad|yngre bror]] i hans virke i Etteretningstenesta.<ref>Henrik O. Mongstad: ''Krigsminne'', Stord: Historia Scripta 2013, s. 26.</ref> | ||
15. september 1941 reiste Mongstad med M/S «Njørd» frå Manger til Lerwick på Shetland.<ref name="hs2">Caroline Eikeland intervjuar Ditlef O. Mongstad i 1993 i Mongstad - bygda som var, Historia Scripta, 2016, s. 123-125.</ref><ref>Ragnar Ulstein: ''Englandsfarten Band II - Søkelys mot Bergen'', Det norske Samlaget, 1967, s. 180 og 332.</ref> Han vart innrullert i marinen 2. oktober 1941, | 15. september 1941 reiste Mongstad med M/S «Njørd» frå Manger til Lerwick på Shetland.<ref name="hs2">Caroline Eikeland intervjuar Ditlef O. Mongstad i 1993 i Mongstad - bygda som var, Historia Scripta, 2016, s. 123-125.</ref><ref>Ragnar Ulstein: ''Englandsfarten Band II - Søkelys mot Bergen'', Det norske Samlaget, 1967, s. 180 og 332.</ref> Han vart innrullert i marinen 2. oktober 1941, og kom i teneste som brannvakt i London.<ref name="vp"/><ref name="i2007"/> | ||
Han starta 17. april 1942 på kurs som sonaroperatør og etter eit kort opphald på Tunsberg vart han 3. juni 1942 sonaroperatør på «Acanthus». Mongstad tok del i slaget om Atlanterhavet som sonaroperatør på «Arcanthus», «Tunsbeg» og «Eglantine» fram til 21. januar 1943. Råka av sjukdom var han då sett i land i Reykjavik og gjorde resten av krigen teneste på marinekontoret på Island.<ref name="vp"/><ref name="i2007"/> | Han starta 17. april 1942 på kurs som sonaroperatør og etter eit kort opphald på Tunsberg vart han 3. juni 1942 sonaroperatør på «Acanthus». Mongstad tok del i slaget om Atlanterhavet som sonaroperatør på «Arcanthus», «Tunsbeg» og «Eglantine» fram til 21. januar 1943. Råka av sjukdom var han då sett i land i Reykjavik og gjorde resten av krigen teneste på marinekontoret på Island.<ref name="vp"/><ref name="i2007"/> |
Siste sideversjon per 8. jul. 2020 kl. 16:57
Ditlef O. Mongstad (født 18. april 1914 i Lindås[1], død 9. september 2007) var ein norsk krigsveteran frå andre verdskrig.
Krigstjeneste
Mongstad deltok som frivillig i felttoget i 1940. Han møtte først på Voss og var med då styrkane vart trekt ut til Lærdal via Gudvangen.[2]
I 1941 vart Mongstad involvert i motstandsarbeidet og sørgde for opplading av batteri til radioapparat som var gøymd unna.[3] Mongstad hadde sjølv gøymdt eit radioapparat som seinare vart nytta av ein yngre bror i hans virke i Etteretningstenesta.[4]
15. september 1941 reiste Mongstad med M/S «Njørd» frå Manger til Lerwick på Shetland.[5][6] Han vart innrullert i marinen 2. oktober 1941, og kom i teneste som brannvakt i London.[1][3]
Han starta 17. april 1942 på kurs som sonaroperatør og etter eit kort opphald på Tunsberg vart han 3. juni 1942 sonaroperatør på «Acanthus». Mongstad tok del i slaget om Atlanterhavet som sonaroperatør på «Arcanthus», «Tunsbeg» og «Eglantine» fram til 21. januar 1943. Råka av sjukdom var han då sett i land i Reykjavik og gjorde resten av krigen teneste på marinekontoret på Island.[1][3]
Mongstad vart dimittert frå marinen 19. mars 1946.[1]
Utmerkingar
For krigstenesta vart Mongstad tildelt Deltagermedaljen og Haakon VIIs 70-årsmedalje.
Utmerkelser
|
Bibliografi
- Mongstad - bygda som var, Historia Scripta (2016) ISBN 978-82-999385-1-8 (medforfattar).
Referanser
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Vernepliktsbok for Ditlef Olaisen Mongstad
- ↑ Ditlef O. Mongstad: Krigsutbrotet - slik eg opplevde det i Mongstad - bygda som var, Historia Scripta, 2016, s. 123-125.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Sigmund Mongstad Hope intervju av Ditlef O. Mongstad 25. juli 2007
- ↑ Henrik O. Mongstad: Krigsminne, Stord: Historia Scripta 2013, s. 26.
- ↑ Caroline Eikeland intervjuar Ditlef O. Mongstad i 1993 i Mongstad - bygda som var, Historia Scripta, 2016, s. 123-125.
- ↑ Ragnar Ulstein: Englandsfarten Band II - Søkelys mot Bergen, Det norske Samlaget, 1967, s. 180 og 332.